Van de Middeleeuwse bestrating in Gent tot een gebroken voet-From the Medieval pavements in Ghent to a broken foot

De stad Gent, die er prat op gaat het grootste voetgangersgebied van België te hebben, is momenteel een pure nachtmerrie voor mensen die te voet gaan (voor fietsers ook overigens, wegens de vele tramsporen opgevuld met loszittende of ontbrekende kasseien). Een voorbeeld uit mijn onmiddellijke omgeving:
The lovely city of Ghent, being proud of having the biggest pedestrian area of Belgium, is in reality a nightmare for people on foot (and also for cyclists because of the tram-rails filled up with loose or missing cobblestones). An example from my neighbourhood:


Zaterdag leverde dit mij op het kruispunt Zonnestraat-Veldstraat een gebroken middenvoetsbeentje op, met een aantal weken werkonbekwaamheid.
Saturday this resulted in a broken foot:


Dit is zowat mijn houding en mijn tijdverdrijf momenteel, maar de glimlach mag je vergeten...

This is my position and my pastime for the moment but I am not really smiling...

Een pleister op de wonde dit zijde-merinos cobwebgaren in smaragdgroen (niet te fotograferen, veel groener in het echt):

Salve for the wound, this emerald-green silk-merino cobweb (way greener in reality):


En de uitvinder van deze futuristische plateauschoen verdient een medaille. Hierdoor moest ik uiteindelijk niet in het gips omdat ik alleen op mijn hiel belast door de uitsparing vooraan:

And the inventor of this futuristic plateau shoe deserves a high distinction. I escaped a plaster by wearing this shoe because I can only walk on the heel: