Van Nieuwjaars- tot verjaardagswensen-New Year's wishes passing into birthday wishes

Elk jaar geniet ik van de verjaardagswensen die volgen op de Nieuwjaarskaartjes:
Every year I really enjoy the birthday wishes coming two weeks after New Year:



Sommige mensen zie ik niet zo heel vaak zodat de verjaardagspret lekker gespreid is; hier een bloemstuk dat ik ontving eind januari en dat geschikt is om te laten drogen:
Some people I don't see very often so that birthday pleasures are even more spread in time; here a bouquet that is meant to become a dry flower composition:


Sommige zijn zo lief om mij echt plezier te willen doen en dan is iets met poezen altijd een schot in de roos. Deze schattige handdoekjes zijn ideaal om mijn breiwerk in te wikkelen:
Some people are so sweet as to care about my whims, my great liking of all feline stuff for example. These lovely towels will be great to protect my knitting:


En dan waren er pralines van bij Yuzu, zo mooi dat het zonde leek om ze op te eten. Maar de geur en de smaak waren te verleidelijk om ze langer dan 3 dagen in de doos te laten:
And then there were chocolates, too beautiful to eat but the flavour was so exquisite that I could not leave them in the box for more than 3 days:

Een andere vriendin deed mij veel plezier met een half dozijn vintage knopen uit paarlemoer, uitgezocht op Portobello Road. Hier zijn ze gecombineerd met het Zwitsers katoenen garen waaruit ik een zomervestje ga breien:

Another friend made me very happy with half a dozen vintage mother of pearl buttons, selected on Portobello Road. Here they are combined with the Swiss cotton yarn that will become a knitted summer jacket:

Het laatste cadeautje is mijn huidig breiproject: een pakket voor een muts, bestaande uit een streelzachte streng handgeverfde wol (80% superfijne alpaca en 20% zijde) en 5 vintage knopen, van het Schotse merk Old Maiden Aunt:

The last birthday gift is my current knitting project: a hat kit consisting of a gorgeous skein hand painted yarn (80% superfine alpaca and 20% silk) and 5 vintage buttons, from Old Maiden Aunt Yarns of Scotland:

Dit jaar ben ik echt wel verwend...

This year I have been really spoiled...

Sjaaltje in roosvenstersteek-afwerking. Catherine Wheel stitch scarf-finish.

Even een toelichting: de veelkleurige wol werd aan één zijde meegewerkt met het lichtblauw, anders had ik ontelbare draadjes in te stoppen. Door de lichtblauwe halve rondjes opzij aan te vullen met halve rondjes veelkleurig, werd de meegeleide draad mooi verborgen:
A small detail: the multicoloured yarn was visible at one side of the scarf because it was worked together with the pale blue yarn; cutting it every time would have meant to darn a multitude of loose ends. By completing the blue half circles by multicoloured ones, this was nicely covered up:


Als sjaalspeld vind ik deze millefiori broche, lang geleden gekocht in Venetië, wel geschikt:
To fasten the scarf I like to use this millefiori brooch that I once bought in Venice:


Gekraagd:
Collared:


Geknoopt:
Knotted:


Opgerold:
Coiled:


Het eindresultaat:
The final results:

Pakje uit Japan-Post from Japan

De lente kondigt zich aan, met de bijhorende modecollecties. Nieuwe brei- en haakmagazines horen er ook bij, zeker als ze uit Japan komen: het lentenummer van Keitodama, een leuk boek over gevorderd domino-breien en enkele haaktijdschriften met o.a. oya-haaktechnieken uit Turkije:
The spring season is arriving, with new fashion collections. For inspiration I ordered some Japanese knitting and crochet magazines from Amazon Japan: the Keitodama Spring issue, a lovely book about advanced domino knitting and some publications about Turkish oya crochet technique:


In de Keitodama zit er altijd wel iets bij naar mijn gading:
The Keitodama magazine always appeals to me:

Misschien toch even volgende link vermelden i.v.m. (Japanse) haaksymbolen:

Perhaps I could mention following link about (Japanese) crochet symbols:

http://www.hassdesign.com/StitchLegend/

My Funny Green Valentine

Iemand schonk mij dit schattige groene hartje. De wetenschappelijke benaming is Hoya kerrii:
Somebody offered me this lovely green heart. In fact this is a Hoya kerrii:

Colinette in de sneeuw-eindresultaat. My Snowy Colinette-the final results

Toen het Colinettesjaaltje klaar was kon ik het niet laten om foto's in de sneeuw te maken: het grafische patroon komt hierdoor nog beter tot uiting:
When the Colinette scarf was ready I could not resist taking pictures in the snow: the pattern looks even more graphic then:

Opnieuw op verschillende wijze te dragen:

Different ways to wear the item:

Het is een onbeschrijflijk zacht sjaaltje...

This scarf is incredibly soft...

Colinette in de sneeuw-het patroon. My Snowy Colinette-the pattern

Het patroontje dat meegeleverd werd met het Colinette-garen uit vorige post, betrof een rechthoekig gebreid sjaaltje met horizontale strepen afwisselend uit mohair en zijde. Dit geeft een heel bijzonder effect omdat de mohairstreepjes veel doorzichtiger zijn dan deze uit het dikker zijdegaren:
The pattern that came with the yarn from the last blog post, was for a rectangular knitted scarf with horizontal stripes alternating the mohair and the silk. This gives a special effect because the thinner mohair yarn is more transparent than the silk yarn:


Bovendien breide ik diagonale streepjes omdat ik dit minder saai vond:
Besides I opted for diagonal stripes because I find them more special:


Ergens baseerde ik mij vaag op het patroon van de Clapotis, zonder steken te laten vallen (ik blijf het moeilijk vinden om dit welbewust te doen!). De bekomen zijranden waren nogal slap en onregelmatig; een verstevigende sierboord leek mij aangewezen:
Somewhere I followed the pattern of the Clapotis, without the dropping of stitches (I still feel uneasy when doing this on purpose!). The sides were a bit loose and irregular so I decided to reinforce it with an ornamental border:


Deze eenvoudige maar effectvolle, lichtgolvende boordsteek vond ik in een Japans boek met gehaakte boordpatronen:
This simple but effective, slightly undulating border pattern comes out of a Japanese crochet stitch dictionary:


Beide onderranden werd versierd met een gehaakt klaverpatroon. De boorden werden gehaakt met DMC Mouliné in exact dezelfde tint als het groene mohairgaren:
Both ends were finished with a crocheted border in a clover pattern. For the borders I used DMC Mouliné in order to get exactly the same shade as the green mohair yarn:


Volgende keer: de sjaal in zijn geheel...
Next time: the scarf as a whole...

Colinette in de sneeuw-het garen. My Snowy Colinette-the yarn

Toen ik in november 2007 de tweede Stitch 'n Bitchdag in Rotterdam bezocht, heb ik enkele prachtige garens toegevoegd aan mijn collectie. Zo kocht ik twee strengen Colinette Yarns uit Wales: één streng Tao (100% zijde, handgeverfd) en één streng Parisienne (bevat kid mohair) Ze werden zorgvuldig bewaakt door mijn Inspectrice van Wol & Garen:
When visiting the second Stitch 'n Bitchday in Rotterdam in November 2007 some lovely yarns were added to my stash. Two skeins from Colinette Yarns were among them: one skein of Tao (100% silk) and one of Parisienne (containing kid mohair). They were jealously guarded by my Supervisor of Yarn:



De firma van Colinette garens werd opgericht door Colinette Sansbury en haar echtgenoot Geoff, die in 1965-67 de Prix de Rome voor schilderkunst won. Toen Colinette als textielontwerpster niet het materiaal vond dat ze zocht, is haar echtgenoot-kunstschilder op hoogst artistieke wijze garens beginnen verven.
The firm of Colinette Yarns was founded by Colinette Sansbury and her husband Geoff , winner of the Prix de Rome for painting in 1965-1967. When Colinette, a textile designer, could not find appropriate material for her work, her husband-oil painter started to dye yarns in a most artistic way.
This article contains an interview with Sam Sansbury, the son of the founders.

Volgende keer meer over het ontwerp van het sjaaltje...
Next time more about the design of the scarf...

A Brush with Silence

Gisteren woonde ik een inspirerende kalligrafie-performance bij in het Belfort te Gent. Het idee kwam van de Amerikaans-Brugse kalligraaf Brody Neuenschwander: het samenbrengen van 10 kalligrafen uit verschillende tradities en culturen (Chinees, Arabisch, Hebreeuws, Grieks, graffiti, Hindu, Japans, Westers, Farsi, enz.), elk aan een afzonderlijke tafel. Er werd geschreven in stilte en het publiek mocht omheen de kunstenaars circuleren. De volgeschreven bladen werden op de elfde tafel gelegd om te worden verzameld in een schriftuur die zal worden aangeboden aan de stad Gent.
Yesterday I attended a wonderful calligraphy in the belfry of Ghent. The idea came from Brody Neuenschwander, an American calligrapher living in Bruges. He brought together 10 artists from different traditions and cultures (Chinese, Arabic, Hebrew, Greek, Graffiti, Hindu, Japanese, Western, Farsi, etc.), each sitting at a separate table. They worked in silent contemplation and the public was invited to meander through the darkened space and observe the calligraphers at work. Their finished pages are then brought together on an eleventh table to make a large multi-lingual and multi-graphic volume which will be donated to the city of Ghent.

Het was een wonderlijke belevenis, gebaad in een schilderachtig clair-obscur dat het geheel een tijdloos accent gaf:
It was a extraordinary experience, in a picturesque half light that gave it a sensation of timelessness:

Tot 15 februari loopt er in het Hof van Ryhove te Gent een tentoonstelling met beeldend werk van Brody Neuenschwander:

Till February 15th there is also an exhibition by Brody Neuenschwander in the Hof van Ryhove in Ghent: